mionedoll

Küçükken annemin dikiş kutusundan büyük düğmeleri alır cebime atardım. Ardından uygun bir ağaç dalı bulabilmek için bahçede dolanırdım. Bulduğum dalı önce temizler sonrasında da dalın uç kısmına, düğmeyi iple bağlardım. Sonrasında bir kumaş parçasını alır, düğmenin etrafına tekrar ip ile dolardım. tataa! işte bez bebeğim hazır. Bana bu yöntemi annem öğretmişti. 70'lerde evcilik oyununu böyle oynarlarmış teyzemle. Böyle başladı benim yolculuğum. Dikmeyi, örmeyi, şekillendirmeyi zamanla öğrenerek, severek ve gelişerek. El emeği demek, kusurlarıyla ama eşsiz güzelliğiyle, baştan sona emek demek. Ve ben de, belki binlerce kişiden biri olarak, el emeği bebeklerimle buradayım.